سفیرعشق

ازنظرعلمای شیعه اثنی عشریه قرآن،یعنی معجزه ی جاودانه ی پیامبراکرم(ص)،درماه مبارک رمضان،درشب قدریک باره برپیامبر(ص)نازل شدوآن حضرت مأموربوده است براین که به تدریج پس از وحی آن رابه مردم ابلاغ نماید.شیخ صدوق دراین موردمی گوید:«قرآن نازل شددرماه رمضان ودرشب قدریک جابه سوی بیت المعموربعدازآن نازل شده ازبیت المعموردرمدت23سال».اماشیخ مفیدمی گوید:«این سخن که قرآن نازل شده به تمام درشب قدر،محتمل است بدان گونه باشدکه پاره ای ازآن دراین شب نازل شده باشدونزول تمام قرآن دراین شب بعیداست».به هرحال ازنظرشیعه شکی نیست که قرآن کلام خداووحی اوبرپیلمبراکرم(ص)می باشدوچون سخن خدااست سراسرحق است وهیچ باطلی به قرآن راه نداردوهیچ تحریفی وتبدیلی درقرآن راه نیافته است وداستان های قرآن نیز حق است وشوخی وافسانه نیست.حافظ ونگهدارنده ی قرآن ازتحریف،همان نازل کننده ی قرآن یعنی خداوندعالم وقادرمی باشد.همین قرآنی که دردست مردم است ومشتمل بر114سوره می باشد همان است که خداوندمتعال نازل فرموده است ودرآن هیچ بیش وکمی رخ نداده است.            

(شیعه،عقاید،وظایف،فرقه ها،مرزبان کریمی،ص193و194)

شیعه که قایل به امامت است تنها به این حد اکتفا نمی کند که علی (ع)یکی ازاصحاب پیغمبراست،ابوبکروعمروعثمان وصدهانفردیگرحتی سلمان واباذرهم ازاصحاب پیغمبربودندوعلی(ع)ازآن هابرتربوده،افضل واعلم وآتقی والیق ازآنهابوده وپیغمبرهم اورامعین کرده بود.نه،شیعه دراین حدواقف نیست،دومسئله دیگرمی گویدکه اصلا اهل تسنن به این دو مسئله درمورداحدی قائل نیستندنه این که قائل هستندوازعلی(ع)نفی می کنند.یکی،مسئله ی امامت به معنی مرجعیت دینی است ودیگر،امامت به معنی ولایت است.

(شیعه،عقاید،وظایف،فرقه ها،مرزبان کریمی،ص41)

92)

بعضی ازمؤمنان دربرزخ عذاب می شوندتادرروزقیامت ازهرجهت پاک وپاکیزه ودورازهرگونه کیفری به بهشت بروند.پیامبراکرم (صلی الله علیه واله)فرمود:«ضغطة القبرللمؤمن کفارةلماکان منه من تضییع النعم».(بحارالانوار،ج6،ص169)فشارقبربرای افرادباایمان،کفاره ی گناه اسراف وضایع کردن نعمت هایی است که انجام داده است.

                                                                                                                   (اصول عقاید،محسن قراىْتی،ص5

اگردرقبرستان بقیع،به احترام اىْمه ی معصومین علیه السلام وسایربزرگان آرمیده دربقیع،کفش های خودرادرآورده وباپای پرهنه حرکت کنیم،به مامی خندند!آیااگربه احترام مکان وزمین مقدسی پابرهنه شویم،اشکالی دارد؟مگرخداوندبه حضرت موسی علیه السلام نمی فرماید:(فاخلع نعلیک انک بالوادالمقدس طوی).(طه،12)کفش های خودرادرآور،چون درسرزمین مقدسی هستی!حضرت صالح،به قومش فرمود:(هذه ناقة الله…لاتمسوها بسوءفیٱخذکم عذاب الیم).(سوره اعراف،آیه73)این ماده شترالهی است،مباداگزندی به اوبزنیدکه خداوندشماراعذابی سخت خواهدکرد.هنگامی که یک شتر،به برکت انتساب به حضرت صالح واعجازالهی مقدس می شود،آیایک قطعه زمین نمی تواندبه برکت درآغوش گرفتن پیکراولیای خدامقدس شود؟!

                                                                                                                                                                               (اصول عقایدمحسن قراىْتی،ص 106)

وهابی هامی گویند:شمادرهنگام نمازسربرمهرمی گذارید،بنابراین شمابت پرست ومشرک می باشید!آیاهرکس پیشانیش راروی هرجاگذاشت،یعنی آن رامی پرستد؟!اگرکسی سربرروی مهرگذاشت،خاک پرست می شود،پس شماهم مشرک هستیدوشرک شمابیشتراست،چون سربرهرچیزی می گذارید.بنابراین شماهم موکت پرست هستید،هم فرش پرست و…!درحالی که چنین نیست،بلکه درحقیقت،سجده برای خداونداست،(وان المساجدلله،فلاتدعوامع الله احدا).(سوره جن،آیه18)وهرکس سربرمهرمی گذارد،خدارامی پرستد.البته برخی ازعوام کارهای غلطی انجام می دهند،که مربوط به مذهب شیعه نیست.مثلاهنگام واردشدن به حرم مطهرامام رضاعلیه السلام،پاشنه ی درب ورودی راسجده می کنند.بوسیدن اشکال ندارد،ولی سجده،مخصوص خداست.  

                                                                                                     (اصول عقاید،محسن قراىْتی،ص102)